Belki tesellidir (!) Yaşamın bitişin’de, Yeni bir hayatın   sonsuzluğuna uğurlanmak; İnanmak bir nebze teselli aracı olsa’da Yaşamın kıyısından çok erken göçen bir melektin sen! Yaşamamın Acıya Bıraktığı  bir hatırasın sen Meleğim!

Hoyrat zulmün  direncinde en çok gayret gösteren sen, seni senle yaşayan bir Annen kaldı acınla baş başa meleğim!  Bu acından sonra Sana ve  Annene yüreği dağlanan bizler kaldık acı hatırayla baş başa meleğim! Ölüm hak olsa’da Erken bir gidiş zulüm değil mi bizlere? Umutların tesellisin’de aradığımız yaşam mutluluğunda bir nebze yüzün gülmesi umut olmuştu bizlere. Seninle gülen ve senin gülmene sebep olan  onlarca insanlar tanıdık senin güzel dünyan’da.  Yaşından üstün fikirlerin vardı hayatımıza kattığın, Adın kadar kıymetli, adın kadar çocuk yüreğinin aslan duruşlu benliğinde, bizlere bıraktığın bir umudun ile direncin  kaldı güzel meleğim. Çocuksu yüreğin’de büyüttüğün büyük umutların , belkide hayallerinin en somut gerçeği olan(!) Mutluluk adabın kaldı bizlere. Güçlü duruşunun ardındaki saklı duygusal  yaşamın, iyiliksever masum gönlün , dost ve kimden kime zarar gelir kavramlarıyla yaşadığın kocaman bir berrak dünyanı bizlere bırakıp erken ama çok erken gittin cennet meleğim. Küçücük dünyan’da kocaman emanetlerin oldu bizlere(!)  Anneye sevgi, Babaya saygı, Kardeşe  kıymet değerlerini bıraktın bizlere. Kimse senin bize bıraktığın değerlerini ne incitebilecek, nede artık kıramayacaklar Meleğim. Hayallerinde sakladığın , kardeş yüceliğinin en güzel anısı olan; Başarı beklentinden asla ödün verilmeyecek Cennet meleğim. Yaşam mutluluğuna sebep olan sebeplerin kıymetine nail kalacak sevdiğin bir çekirdek ailen senin en güzel emanetin ve isteğin olan ; Güzel ve güçlü yaşamayı senin için seçeceğiz cennet meleğim.

Ölüm dedikleri ebedi ayrılığın , bizlerde kalan tek somut yaşamı  senin anıların ve hayata kattığın değerler kaldı. Bir inanç tesellisi ahirette kavuşmak dileğiyle Cennet meleğim !

Ölüm Dediğin Nedir ki! Gülüm

Yaşamın kıyısın’dan çok erken giden gülüm

hayatın hoyratlığında yüreğimizi kavuran kaderin

İnsanlık adabında güzel düşlerin’den bizlere kalan,

Senin hayallerin için ; yaşamayı seçtik bizler…